Παγκρεατίτιδα, Οξεία παγκρεατίτιδα

Ορισμός

Φλεγμονή του παγκρέατος ανεξαρτήτως αιτιολογίας.

Αιτιολογία

Αλκοόλ και αντίστοιχα νόσος των χοληφόρων/χολολιθίαση αποτελούν τη συνηθέστερη αιτία.

Άλλες αιτίες είναι:

Υπερτριγλυκαιριδαιμία, υπερασβεστιαιμία, ιοί, ορισμένα φάρμακα, τραυματισμοί, όγκοι, μετεγχειρητική ERCP, ιδιοπαθής. Ίσως ο κίνδυνος παγκρεατίτιδας να αυξάνει σε συνδυασμό με αντιόξινα φάρμακα.

Συμπτώματα

Ταχεία νόσηση με δυνατό πόνο, που εντοπίζεται στο άνω μέρος της κοιλίας με αντανάκλαση μερικές φορές στην πλάτη. Ναυτία, εμετοί, ωχρότητα και κρύος ιδρώτας.

Ευαισθησία στο επιγάστριο, ενώ μερικές φορές μπορεί να έχει προλάβει να εμφανιστεί και μυϊκή σύσπαση (λόγω περιτοναϊκού ερεθισμού).

Διαφορική διάγνωση

Πλευρίτιδα, νόσος χοληφόρων, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, διατρηθέν έλκος, ειλεός, περιτονίτιδα, απόφραξη μεσεντέριων αγγείων, έμφραγμα μυοκαρδίου, ανεύρυσμα αορτής.

Διερεύνηση

Κλινική διάγνωση.

Η κλινική εικόνα είναι πολύ πιο χρήσιμη στην εκτίμηση του βαθμού επικινδυνότητας, από ό,τι μπορούν να δείξουν οι εργαστηριακές εξετάσεις.

Έλεγχος της αμυλάσης-ορ. (τουλάχιστον τριπλάσια αύξηση και κορύφωσή της το πρώτο 24ωρο), CRP (>120 δηλώνει σοβαρή νόσηση), λευκοκύτταρα, παρακολούθηση λιπάσης-ορού, καθώς και ηπατικού προφίλ, γλυκόζη-πλ, κρεατινίνη, τριγλυκερίδια, Ca-ορ. και ηλεκτρολύτες και, αν κριθεί απαραίτητο, PTH-ορού.

Υπέρηχος (χολολιθίαση;), αξονική τομογραφία ή ΜΤ/MRCP κοιλίας/παγκρέατος σε ασαφή διάγνωση.

ERCP, αν η αιτία είναι λίθος χοληδόχου, μπορεί να αποτελέσει μία σωτήρια για την επιβίωση θεραπεία.

Αν χρειαστεί, α/α θώρακα, ώστε να διευκρινιστεί τυχόν ύπαρξη υγρού στον αριστερό υπεζωκότα.