Βλέπε επίσης και το υποκεφάλαιο Έρπητας γεννητικός στο κεφάλαιο των νόσων των Γεννητικών οργάνων.
Ορισμός
Υποτροπιάζουσα ιογενής νόσος, η οποία συνήθως ξεκινάει με ομάδες κυστιδίων σε ελαφρώς ερυθρή δερματική επιφάνεια.
Αιτία
Δύο τύποι DNA-ιού, ο HSV τύπος-Ι και ο τύπος-ΙΙ.
Οι περισσότεροι μολύνονται από τον HSV-Ι ήδη από την παιδική ηλικία.
Τότε ο ιός μεταδίδεται πιθανόν από τους γονείς στα παιδιά κατά την άμεση επαφή διαμέσου του σάλιου (με το φίλημα).
Μεταδίδεται ακόμη και διαμέσου των δακτύλων (όχι διαμέσου αντικειμένων, μη-αερομεταφερόμενος).
Οι γεννητικές λοιμώξεις μεταδίδονται διαμέσου της στενής επαφής, τόσο από ασυμπτωματικά, όσο και από συμπτωματικά άτομα.
Η ασυμπτωματική αποβολή του ιού είναι πιο συνηθισμένη κατά το έτος μετά από την πρωτοπαθή λοίμωξη.
Εκλυτικοί παράγοντες:
Το στρες, το ισχυρό ηλιακό φως, η ανοσοκαταστολή, ο πυρετός, η εμμηνορρυσία ή τα μηχανικά τραύματα της περιοχής.
Ορισμένες φορές δεν προκύπτει η ύπαρξη κάποιου προκλητικού παράγοντα.
Συμπτώματα
Είναι συχνά τα πρόδρομα συμπτώματα με τη μορφή κεντρίσματος, τσουξίματος και κνησμού γύρω από το στόμα ή στα γεννητικά όργανα περίπου ένα 24ωρο πριν από την εμφάνιση ομάδων κυστιδίων σε ερυθρή βάση.
Η πληγή επουλώνεται σε περίπου 10 ημέρες με δημιουργία εφελκίδων, οι οποίες αποπίπτουν και ορισμένες φορές αφήνουν στη θέση τους ήπια υπερμελάγχρωση.
Οι υποτροπές είναι συχνές.
Πολλές πρωτοπαθείς ερπητικές λοιμώξεις είναι ασυμπτωματικές, αλλά μπορούν κιόλας να προκαλέσουν έντονα συμπτώματα, π.χ. στη στοματοχειλική περιοχή με πόνους, πυρετό, δυσχέρειες κατάποσης και στη γεννητική περιοχή με εξέλκωση, υψηλό πυρετό, λεμφαδενική διόγκωση τοπικά, πάρεση της ουροδόχου κύστης και επίδραση της γενικής κατάστασης.
Ο HSV-Ι προσβάλλει συνήθως την περιοχή πάνω από τη μέση και ο HSV-ΙΙ συνήθως σχετίζεται με γεννητικές λοιμώξεις.
Η εντόπιση για τον κάθε αντίστοιχο τύπο δεν είναι απόλυτη και τα τελευταία έτη έχει διαπιστωθεί αυξημένο ποσοστό γεννητικών ερπητικών λοιμώξεων, που έχουν προκληθεί από τον τύπο-Ι.
Διαφορική διάγνωση
Μολυσματικό κηρίο, έρπητας ζωστήρας, ραγάδες στις γωνίες των χειλιών, χειλίτιδα, άφθες, τραυματισμοί, βαλανίτιδα.
Διερεύνηση
Συχνά τα συμπτώματα είναι τυπικά.
Για τη διάγνωση του ιού λαμβάνεται δείγμα (PCR) από τις φυσαλίδες μετά από παρακέντηση ή από την πληγή.
Επίσης η λοίμωξη μπορεί να βεβαιωθεί ορολογικά με τη μορφή ειδικών αντισωμάτων.
Η εκτίμηση του ειδικού τύπου των αντισωμάτων μπορεί να είναι σημαντική, όπως π.χ. σε λοίμωξη από ιό του απλού έρπητα στην κύηση, καθώς και σε συμβουλές προς ζευγάρια, όσο αφορά τον γεννητικό έρπητα.