Χωλότητα σε παιδιά

Αιτιολογία

Λοιμώξεις (βακτηριδιακές και ιογενείς), πορφύρα Henoch–Schönlein,  νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα,

νοσήματα του κολλαγόνου, ορθοπεδικά νοσήματα (παροδική υμενίτιδα, τραυματισμός, νόσος του Perthes, επιφυσιόλυση κ.ά.),

υπερκινητικές αρθρώσεις, αντιδραστικές καταστάσεις μετά από λοίμωξη και μετά από εμβολιασμό κατά της ερυθράς,

οστικό άλγος ανάπτυξης και κακοήθεια (οξεία λεμφογενής λευχαιμία, νευροβλάστωμα και σε μεγαλύτερα παιδιά όγκοι των οστών).

Μπορεί να πρόκειται ακόμη και για ψυχολογικά αίτια.

 

Συμπτώματα

Συχνότερα τα μικρά παιδιά αδυνατούν να περιγράψουν τυχόν αρθραλγίες ή μυαλγίες.

Αντί γι’αυτό γκρινιάζουν, είναι ευερέθιστα και συχνά εκφράζουν τον πόνο με χωλότητα.

 

Παροδική υμενίτιδα:

(μτφ. ‘’συνάχι του ισχίου’’):

Συνηθισμένη αιτία αιφνίδιας χωλότητας για διάρκεια ημερών σε παιδιά 2-12 ετών.

Συλλογή υγρού στην άρθρωση του ισχίου, συχνά μετά από απλό κρυολόγημα.

Το παιδί κουτσαίνει ή δεν μπορεί να περπατήσει καθόλου.

 

Διερεύνηση

Θερμοκρασία, CRP, Hb, λευκοκύτταρα, τύπος λευκών, αιμοπετάλια.

Ο υπέρηχος δείχνει υγρό στην άρθρωση του ισχίου.

Η ακτινογραφία της άρθρωσης του ισχίου αποκλείει τη νόσο του Perthes, την επιφυσιόλυση, τον όγκο, την κάκωση των οστών.

 

Θεραπεία

Συμπτωματική, ανάπαυση.

Υποχώρηση των συμπτωμάτων μέσα σε 1 εβδομάδα, διαφορετικά να συνεχίζεται η διερεύνηση.

 

Πορφύρα Henoch–Schönlein:

Βλέπε την πορφύρα Henoch-Schönlein στο παρόν κεφάλαιο.

 

Νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα:

Αυτοάνοσο νόσημα.

Φλεγμονή σε μία ή πολλές αρθρώσεις, διάρκεια>6 εβδομάδες.

Έναρξη πριν από την ηλικία των 16 ετών, άγνωστη αιτία (πρέπει να αποκλειστούν άλλες ασθένειες).

Υπέρ της νεανικής ρευματοειδούς αρθρίτιδας συνηγορεί το οίδημα, ο πόνος σε μία μεγάλη άρθρωση των κάτω άκρων, η πρωινή δυσκαμψία, η δραστηριότητα της άρθρωσης με αρθρικό οίδημα, τυχόν ερυθρότητα και αύξηση της θερμοκρασίας.

Ο πυρετός είναι σπάνιος.

Η δραστηριότητα της άρθρωσης οδηγεί σε διαταραχή της ανάπτυξής της, ιδιαίτερα στην άρθρωση του γονάτου με αυξημένη ανάπτυξη του οστίτη ιστού.

 

Διερεύνηση

ΤΚΕ, CRP, Hb, λευκοκύτταρα, τύπος λευκών, αιμοπετάλια, δείκτες φλεγμονής (ΑΝΑ, αντι-CCP, ρευματοειδής παράγοντας),

ανοσοσφαιρίνες, αντισώματα/καλλιέργειες κατά της μπορέλιας, της υερσίνιας, της σαλμονέλας, του καμπυλοβακτηριδίου,

του παρβοϊού, των στρεπτόκοκκων και του στικ ούρων.

 

Σε χωλότητα χρειάζεται πάντα αποκλεισμός της σηπτικής αρθρίτιδας, της οστεομυελίτιδας και της κακοήθειας, καθώς και του κατάγματος.

 

Θεραπεία

Γενικά τα παιδιά με χωλότητα πρέπει να παραπέμπονται.

Μπορεί να χρειαστεί εκτεταμένος αιματολογικός έλεγχος.