Ακράτεια ούρων σε άντρες, Υπερδραστήρια ουροδόχος κύστη σε άντρες

ICD-10 : N39

Βλέπε επίσης το υποκεφάλαιο:
Ακράτεια ούρων σε ηλικιωμένους στο κεφάλαιο της γηριατρικής, καθώς και το υποκεφάλαιο LUTS στο παρόν κεφάλαιο.

Ορισμός

Ακούσια απώλεια ούρων, αίσθημα επιτακτικής ούρησης, σύντομος χρόνος προειδοποίησης για ούρηση πριν από την ούρηση.

Αιτίες

Επιτακτική ούρηση:
Η πιο συχνή αιτία είναι μία υπερδραστήρια κύστη, στην οποία ο μυϊκός ιστός της κύστης ξαφνικά συσπάται έντονα, παρ’όλο που η κύστη δεν είναι ακόμη πλήρης.
Οφείλεται σε ελαττωματικό νευρογενή έλεγχο των ουροφόρων οδών κατά τη φάση πλήρωσης της κύστης.
Συνήθης αιτία αποτελεί επίσης το στρες σε άτομα καριέρας, καθώς και οι λοιμώξεις του ουροποιητικού ή η ουρηθρίτιδα.
Άλλη συχνή αιτία αποτελεί η συχνή λήψη νερού λόγω παρανόησης, όσο αφορά τη συχνή λήψη νερού ακόμη και όταν κάποιος δε διψάει.
Διάφορες άλλες αιτίες είναι η υπερπλασία προστάτη (μπορεί να αποτελεί μέρος της ακράτειας υπερπλήρωσης),
η παχυσαρκία, η καρδιακή ανεπάρκεια, φάρμακα (μεταξύ άλλων διουρητικά κ.ά.),
λιθίαση ουροδόχου κύστης, νεοπλασία κύστης,
εγκεφαλικές βλάβες
(νεοπλασία, εγκεφαλικό, εγκεφαλική νόσος των μικρών αγγείων, άνοια, Parkinson, πολλαπλή σκλήρυνση/ MS),
παράγοντες σχετικοί με τη σπονδυλική στήλη (βλάβη με διατομή του Ν.Μ. από τραυματισμό).

Ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα ίσως παρουσιάσουν ήπια ακράτεια σταγόνων δευτεροπαθώς στη λοίμωξη.

Ακράτεια από προσπάθεια:
Συνεπάγεται απώλεια ούρων ως επακόλουθο αυξημένης ενδοκοιλιακής πίεσης, π.χ. κατά τη διάρκεια φυσικής δραστηριότητας, ανύψωσης βάρους, βήχα.
Εκδηλώνεται συχνά μετά από ριζική προστατεκτομή και
μερικές φορές μετά από διουρηθρική προστατεκτομή (TURP) με τυχαία πρόκληση βλάβης στο σφιγκτήρα.

Ακράτεια υπερπλήρωσης:
Σε άντρες με μεγάλο υπόλειμμα ούρων.
Χαρακτηρίζεται από συχνό αίσθημα επείγουσας ούρησης ή συνεχή μικρότερη ή μεγαλύτερη απώλεια ούρων, συχνά με νυκτερινή απώλεια ούρων.
Το υποκείμενο αίτιο συχνότερα είναι το αυξημένο μέγεθος προστάτη.
Μερικές φορές οφείλεται σε στένωση ουρήθρας, π.χ. μετά από λοίμωξη.

Συμπτώματα

Η ακράτεια ούρων συχνά συνυπάρχει με άλλες διαταραχές της αποβολής των ούρων.
Π.χ. η ακράτεια ούρων μπορεί να αποτελεί μέρος μίας υπερδραστήριας κύστης, η οποία εκδηλώνεται με κύριο σύμπτωμα το αίσθημα της επείγουσας ούρησης (> 8 φορές/ 24ωρο) και συχνουρία.
Τα συμπτώματα, που προκαλούνται εξαιτίας στρες, συχνά βελτιώνονται κατά τη διάρκεια των αργιών/ διακοπών.
Βλέπε το υποκεφάλαιο-ΣΚΟ (LUTS).

Ενημέρωση Ασθενών

ΙΜΟΠ [ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΜΕΛΕΤΗΣ ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ] – Σελίδες για το κοινό

Διερεύνηση

Βλέπε το υποκεφάλαιο-ΣΚΟ (LUTS).

Θεραπεία

Εστιάζεται στην πρωταρχική αιτία.
Πρέπει να γίνει διερεύνηση του υποκείμενου παράγοντα πριν από τη θεραπεία.
Παρακολούθηση μετά από έναρξη χορήγησης αντιχολινεργικού σκευάσματος ύστερα από 1 – 3 μήνες.

Γενικά να ξεκινάτε πάντα με δοκιμή μη-φαρμακολογικών μεθόδων αρχικά, όπως αλλαγή των καθημερινών συνηθειών, καθώς και εκγύμναση της ουροδόχου κύστης.
Θεραπεία πρέπει να χορηγείται μόνο, όταν πρόκειται για έντονα συμπτώματα, αφού υπάρχουν περιορισμοί στο αποτέλεσμα της φαρμακευτικής αγωγής.

Είναι σημαντικό να κάνετε επανεκτίμηση τα αποτελεσματικότητας της θεραπείας με τετράδιο καθημερινής καταγραφής της ούρησης μετά από 4-6 εβδομάδες.

Σε ακράτεια προσπαθείας:
Η εκπαίδευση του πυελικού εδάφους για 4 – 6 μήνες συχνά είναι αποτελεσματική.
Προτιμότερο να γίνεται με τη βοήθεια θεραπευτή για ουρολογικά προβλήματα ή φυσιοθεραπευτή.
Το αποτέλεσμα είναι αρκετά ικανοποιητικό, εφόσον γίνεται σωστά και με συνέπεια, 3 φορές ημερησίως με μέγιστη διάρκεια σύσφιξης τα 5-δευτερόλεπτα x 10 και υπομέγιστη διάρκεια λιγότερο από 2 λεπτά.
Η επίδραση στα συμπτώματα μπορεί να αναμένεται μετά από επιμελή εξάσκηση περίπου 10 εβδομάδων.
Η πρώτη επανεκτίμηση μετά από 10 εβδομάδες.
Ο χρόνος εκγύμνασης, που είναι απαραίτητος πριν από την οριστική εκτίμηση είναι 4 -6 μήνες.
Στην εκγύμναση απαιτείται υποστήριξη και ενθάρρυνση.

Μείωση βάρους σε υπέρβαρους/ παχύσαρκους,
τακτική κένωση της ουροδόχου κύστης,
αποφυγή της δυσκοιλιότητας,
φειδωλή κατανάλωση ουσιών με διουρητικές ιδιότητες (καφές, τσάι).

Αν χρειαστεί, για προστασία από την απώλεια ούρων.
Η συγκεκριμένη κατάσταση μπορεί να εκδηλωθεί παροδικά μετά από επεμβατικούς χειρισμούς στην ουροδόχο κύστη/ τις ουροφόρες οδούς/ τον προστάτη.

Σε επιτακτική ούρηση:
Εκπαίδευση της ουροδόχου κύστης!
Ο ασθενής πρέπει ‘’να κάνει υπομονή’’ στο αίσθημα επιτακτικής ούρησης μέχρι αυτό να υποχωρήσει.
Στην αρχή περίπου ένα λεπτό, στη συνέχεια 5-10-15 λεπτά.
Είναι σημαντικός ακόμη και ο παραμικρός χρόνος αναμονής.
Ο στόχος είναι ούρηση κάθε 3^η-4^η ώρα.
Αποφυγή ούρησης ‘’χάριν ασφαλείας’’.
Το αποτέλεσμα εκγύμνασης της ουροδόχου κύστης μπορεί να φανεί σε μία εβδομάδα.

Αντιχολινεργικά.
Σε υπερδραστήρια κύστη.
Υπάρχουν ορισμένες διαφορές ανάμεσα στα διάφορα σκευάσματα, που σημαίνει ότι χρειάζεται πρώτα δοκιμή στο κάθε άτομο.
Μπορούν να χορηγηθούν σε συνδυασμό με δεσμοπρεσσίνη.
Προσοχή, σε υπερπλασία προστάτη!
Ως πρώτης εκλογής φάρμακο συστήνεται εδώ η τολτεροδίνη.

Οι αποκλειστές των άλφα-υποδοχέων.
Σε υπερπλασία προστάτη, μπορούν να συνδυαστούν με αντιχολινεργικά.

Σπασμολυτικά.
Σε υπερδραστήρια ουροδόχο κύστη, μιραβεγρόνη (Betmiga).
Δε διαθέτει αντιχολινεργική δράση.
Αποτελεσματικό φάρμακο, αλλά ακριβό.
Σκεφτείτε τη χορήγησή του αποκλειστικά σε ασθενείς, στους οποίους δεν μπορούν να χορηγηθούν αντιχολινεργικά.

Η δεσμοπρεσσίνη χορηγείται σε άτομα με υπερδραστήρια ουροδόχο κύστη και νυκτουρία, καθώς και προτού από ορισμένες δραστηριότητες (όχι συχνότερα από 1 φορά/ 24ωρο, αντενδείκνυται σε καρδιακή ανεπάρκεια, μειώνει την απέκκριση των ούρων για διάρκεια 6-8 ωρών.
Κάνετε έλεγχο για τυχόν πρόκληση υπονατριαιμίας).
Μπορεί να χορηγηθεί σε συνδυασμό με αντιχολινεργικά.

Φειδωλή κατανάλωση διουρητικών (καφέ, τσαγιού, υπερβολική κατανάλωση υγρών).

Τα διουρητικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν, για να αυξήσουν την αποβολή των ούρων σε συγκεκριμένες περιόδους κατά τη διάρκεια του 24ώρου και να ‘’στεγνώσουν’’ τον ασθενή σε άλλες ώρες.

Αν χρειαστεί, προστατευτικά σχετικά με απώλεια ούρων.

Σε ακράτεια υπερπλήρωσης:
Συχνότερα πρόκειται για επεμβατική αντιμετώπιση ενός υπερτροφικού προστάτη ή άλλης αποφρακτικής βλάβης.
Αρχικά ίσως χρειαστεί τοποθέτηση καθετήρα.
Αν η κατάσταση του ασθενή δεν επιτρέπει επεμβατική αντιμετώπιση, προτείνεται η τοποθέτηση μόνιμου καθετήρα, διαφορετικά μπορεί να εφαρμοστεί διαλείπων (-αυτο) καθετηριασμός.

Βοηθητικές απορροφητικές ουσίες:
Σήμερα είναι διαθέσιμες διάφορες βοηθητικές ουσίες, οι οποίες έχουν εξελιχτεί και προσαρμοστεί για χρήση από άντρες.
Συνήθως απαιτείται εξατομικευμένη δοκιμή για τον κάθε ασθενή.

Παραπέμψτε τους σε έμπειρες νοσηλεύτριες και θεραπευτές ουρολογικών προβλημάτων.

Οι ασθενείς μπορούν να προμηθευτούν μόνοι τους από φαρμακείο ή κατάστημα ιατρικών ειδών χωρίς συνταγή βοηθητικά μέσα προστασίας από ακράτεια, όπως δοχεία συλλογής ούρων.
Τα βοηθήματα ακράτειας δεν πρέπει να ρίχνονται σε τουαλέττα, αλλά να πετιούνται στα σκουπίδια.

Οι ασθενείς πρέπει να αδειάζουν τις σακκούλες συλλογής ούρων στην τουαλέτα μετά από κάθε χρήση.
Όσοι φέρουν ουροκαθετήρα συνιστάται να χρησιμοποιούν σακκούλες συλλογής ούρων με δυνατότητα επανάχρησής τους (να αλλάζουν μία φορά/ εβδομάδα), ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος ουρολοίμωξης.

Παραπομπή σε ουρολόγο συστήνεται, όταν η θεραπεία είναι αναποτελεσματική και τα συμπτώματα έντονα, με ερωτηματικό για επιπλέον αντιμετώπιση με ηλεκτρικό νευροερεθισμό, αύξηση της ουροδόχου κύστης ή με ενέσεις αλλαντικής τοξίνης:

Ο ηλεκτρικός νευροερεθισμός σημαίνει εμφύτευση ενός ‘’βηματοδότη στην ουροδόχο κύστη’’, δηλαδή τοποθέτηση με τοπική-αναισθησία ενός ηλεκτροδίου στην ιερή μοίρα της ΣΣ.

Αύξηση της ουροδόχου κύστης σημαίνει αύξηση του μεγέθους της ουροδόχου κύστης με συρραφή ενός τμήματος του ειλεού στην ουροδόχο κύστη.

Αλλαντική τοξίνη μπορεί να ενεθεί στον εξωστήρα μυ της ουροδόχου κύστης είτε με τοπική αναισθησία είτε με ολική νάρκωση σύντομης διάρκειας.
Συχνά οδηγεί σε μείωση της ικανότητας κένωσης της ουροδόχου κύστης.
Γι’ αυτό ο ασθενής πρέπει πριν από τη θεραπεία να αποδεχτεί και να συναινέσει σε χρήση διαλείποντος καθετηριασμού.