Κατάχρηση ουσιών/ Εξάρτηση από ουσίες

Σύντομη περίληψη της παραγράφου της θεραπείας (αλκοόλ):

* Σε καταχρήσεις είναι αποτελεσματική η πληροφόρηση + συμμετοχή στην επανεκτίμηση, στην οποία συμπεριλαμβάνεται έλεγχος γGT/CDT ή PEth.

 

* Σε εξάρτηση τα ίδια που αναφέρθηκαν πάνω + θεραπεία ΑΑ/Minnesota.

 

* Προσθήκη φαρμακευτικής θεραπείας σε εξάρτηση από αλκοόλ δισουλφιράμη, ναλτρεξόνη και ναλμεφένη.

Απαιτείται η επιθυμία του ασθενή για απεξάρτηση.

Όλα ταξινομούνται ως κατηγορίας ‘’1’’ σύμφωνα με τις (Σουηδικές) κατευθυντήριες οδηγίες.

 

*  Όσο αφορά την κατάχρηση αλκοόλ, νικοτίνης κτλ. σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα, διαπιστώνεται ότι τα μέτρα πρόληψης, προσφέρουν οικονομικό όφελος στην κοινωνία από την πλευρά της εξοικονόμησης οικονομικών πόρων.

 

Ορισμός

Κατάχρηση ορίζεται η επανάληψη πρόκλησης προβλημάτων εξαιτίας ναρκωτικού.

Εξάρτηση είναι η κατάσταση, όταν η ατομική βούληση δεν είναι πλέον αρκετή για την απόφαση πρόσληψης (μιας ουσίας).

 

Κατάχρηση (DSM–IV):

Τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα κριτήρια στη διάρκεια μίας μόνο 12-μηνης περιόδου:

1. Επαναλαμβανόμενη χρήση ουσίας, που οδηγεί το άτομο στο να αποτυγχάνει την εκπλήρωση των υποχρεώσεών του στην εργασία, το σχολείο ή το σπίτι.

 

2. Επαναλαμβανόμενη χρήση σε συνθήκες, στις οποίες συνεπάγεται σημαντικό κίνδυνο σωματικής βλάβης, για παράδειγμα οδήγηση υπό την επήρεια μέθης.

 

3. Επαναλαμβανόμενα προβλήματα με τη δικαιοσύνη (‘’το νόμο’’), που σχετίζονται με χρήση ναρκωτικών.

 

4. Συνεχιζόμενη χρήση παρά τα επαναλαμβανόμενα προβλήματα κοινωνικής φύσης εξαιτίας των συνεπειών από τη χρήση ναρκωτικών.

 

5. Τα συμπτώματα δεν έχουν καλύψει ποτέ τα κριτήρια της εξάρτησης από τη συγκεκριμένη ουσία, βλέπε παρακάτω.

 

Εξάρτηση (DSM–IV):

Τουλάχιστον τρία από τα ακόλουθα κριτήρια στη διάρκεια μιας μόνο 12-μηνης περιόδου:

 

1. Ανοχή, ανάγκη για ένα από τα δύο είτε σημαντικά αυξημένης ποσότητας, για να επιτευχτεί η δράση της ουσίας, είτε μειωμένη δράση της κατά τη συνέχιση της χρήσης.

 

2. Χαρακτηριστικά συμπτώματα λόγω αποχής ή συνεχιζόμενη χρήση, για να αποφευχτούν τέτοια.

 

3. Το ναρκωτικό χρησιμοποιείται σε μεγαλύτερες ποσότητες ή για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από εκείνο για το οποίο προοριζόταν. Απώλεια ελέγχου.

 

4. Ισχυρή επιθυμία, συχνές σκέψεις σχετικά με το ναρκωτικό. ‘’Δίψα για το ναρκωτικό’’.

 

5. Επίδραση/ παραμέληση σημαντικών κοινωνικών δραστηριοτήτων.

 

6. Η χρήση εξακολουθεί παρά την επίγνωση των βλαβερών συνεπειών.

 

Αιτίες

Σε μεγάλο βαθμό κληρονομικότητα.

Συχνά άγνωστης αιτιολογίας, αλλά απαιτείται προσοχή σχετικά με πιθανή υποκείμενη διαταραχή-ADHD (μπορεί να σχετίζεται με ένα εγκεφαλικό σύστημα ανταμοιβής ‘’ταχείας ενεργοποίησης’’, το οποίο μπορεί να προδιαθέτει για ανάπτυξη εξάρτησης).

Αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας; Πρωτοπαθής αγχώδης διαταραχή;

 

Εργαλεία εκτίμησης:

AUDIT (αλκοόλ), DUDIT (ναρκωτικά), ADDIS, SCID I και MINI ως υπόβαθρο της διαγνωστικής διαδικασίας σε βλαβερή χρήση/κατάχρηση.

Τα SCID I και ΜΙΝΙ επιπλέον για την καθοδήγηση σχετικά με τυχόν ψυχιατρική συννοσηρότητα.