Νεόπλασμα μαστού

Βλέπε και το υποκεφάλαιο ‘‘ Νεόπλασμα μαστού – εμβάθυνση’‘ παρακάτω.

Αιτιολογία

Ινοαδένωση:

Αποτελεί την πιο συνηθισμένη αιτία μορφωμάτων του μαστού σε γυναίκες γόνιμης ηλικίας, συνήθως κυκλικά με άλγος κυμαινόμενης έντασης.

Ινοαδένωμα:

Όγκος καλοήθους μορφής, ο οποίος συνήθως εκδηλώνεται σε νέες γυναίκες.

Κύστη:

Συνηθισμένη αιτία μορφώματος/ογκιδίου μαστού.

Πιθανόν εξαρτάται από την τοπική ευαισθησία του μαστού στα οιστρογόνα.

Η κύστη σπάνια σχετίζεται με καρκίνο (καλοήθης με φυσιολογική σύσταση σε υπερηχογραφική απεικόνιση και με φυσιολογική ηχογένεια).

Καρκίνος:

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων άγνωστης αιτιολογίας.

Κληρονομικότητα (στο 5-10% των περιπτώσεων).

Παράγοντες κινδύνου είναι η μακροχρόνια οιστρογονική θεραπεία, η πρώιμη εμμηνορρυσία, η καθυστερημένη κλιμακτήριος, η αξιοσημείωτη αύξηση βάρους σε ενήλικη γυναίκα.

Το φυλλικό οξύ μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου μαστού (φυλλικό οξύ περιέχεται σε φρούτα, λαχανικά και σε συμπληρώματα διατροφής).

Σωματική άσκηση.

Συμπτώματα

Μόρφωμα/ ογκίδιο στο μαστό.

Αρκεί η υποψία με βάση τα ψηλαφητικά ευρήματα για επιπλέον διερεύνηση, πρόσφατη εισολκή θηλής μαστού ή εισολκή άλλης περιοχής του μαστού, εισολκή δέρματος, η οποία σχετίζεται με συρρίκνωση του συνδετικού ιστού και η οποία προκαλείται από όγκο, έκζεμα στη θηλή του μαστού ή δέρμα, που ‘‘μοιάζει με φλοιό πορτοκαλιού’‘.

Άλγος εκδηλώνεται σε ινοαδένωση και σε φλεγμονώδεις καταστάσεις, το οποίο ωστόσο δεν αποτελεί τυπική εκδήλωση καρκίνου.

Έκκριση από τη θηλή του μαστού πρέπει να θεωρείται παθολογική και να διερευνάται, αυτόματη εκδήλωση αιματωμάτων στο στήθος.

Διερεύνηση

Τυποποιημένη παρακολούθηση της πορείας σύμφωνα με τους κανονισμούς του επίσημου οργάνου συντονισμού των ογκολογικών κέντρων καταγραφής καρκίνου της χώρας (στμ: της Σουηδίας http://cancercentrum.se/samverkan/).

Αποκαλείται ‘‘τριπλή μέθοδος διάγνωσης’‘, δηλαδή κλινική εκτίμηση, μαστογραφία/ υπερηχογράφημα και βιοψία με λεπτή βελόνα.

Πάντα πρέπει να αποκλείεται ο καρκίνος!

Είναι σημαντική η πρώιμη διαπίστωση, αφού όγκοι μαστού < 15 mm χωρίς διασπορά έχουν πολύ καλή πρόγνωση.

Σε όλες τις περιπτώσεις ψηλαφητής σκληρίας θα πρέπει να διενεργείται βιοψία με λεπτή βελόνα και σε μαστογραφική ανεύρεση όγκου, ο οποίος δεν είναι ψηλαφητός, θα πρέπει να διενεργείται κυτταρολογικός έλεγχος του δείγματος, που λαμβάνεται με στερεοτακτική μέθοδο με λεπτή βελόνα.

Το υπερηχογράφημα διενεργείται όλο και συχνότερα και μπορεί να αποτελεί ένα συμπλήρωμα, ιδιαίτερα στη διερεύνηση κυστικών αλλοιώσεων, ενώ μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί, για να κατευθύνει τη λήψη κυτταρολογικών δειγμάτων.

Όσο αφορά τις τακτικές, μπορεί να υπάρχουν τοπικές αποκλίσεις ανάλογα με την περιοχή, αλλά ο γιατρός, που στέλνει το παραπεμπτικό, έχει την ευθύνη μέχρι τη διαχείριση των παραπεμπτικών από την αντίστοιχη κλινική.

ΠΡΟΣΟΧΗ, επιβεβαιώστε ότι έχει εξασφαλιστεί η επιπλέον παρακολούθηση!

Σε επιβεβαιωμένο ινοαδένωμα μπορείτε να συστήσετε αυτοέλεγχο και, αν πρόκειται για ασθενή, που ανησυχεί, να διενεργηθεί εκτομή.

Εμβάθυνση: