Πιτυρίαση ποικιλόχρους/ ποικιλόχρωμη

Αιτία

Πιτυρόσπορο ωοειδές (ονομάζεται και Malassezia furfur), το οποίο αποτελεί σαπροφυτικό μύκητα, που υπάρχει φυσιολογικά στο δέρμα.

Εμφανίζεται συνήθως σε θερμό, υγρό κλίμα.

Συμπτώματα

Υποχρωματικές ή αλλιώς ερυθροκαφεοειδείς, κηλίδες με απολέπιση, συχνά συρρέουσες, ιδιαίτερα στον κορμό (κυρίως κεντρικά στη περιοχή της ράχης) και τους βραχίονες.

Το καλοκαίρι οι κηλίδες γίνονται πιο ανοιχτόχρωμες συγκριτικά με το δέρμα, που τις περιβάλλει, ενώ το χειμώνα γίνονται πιο σκουρόχρωμες.

Ο κνησμός είναι σπάνιος, δε μεταδίδονται.

Κοσμητικό πρόβλημα.

Είναι περισσότερο ορατές το καλοκαίρι και μετά από ηλιοθεραπεία εξαιτίας της αντίθεσης.

Σε ελαφρή απόξεση πάνω από μία βλάβη μπορεί κανείς να δει λεπτά λέπια σαν νιφάδες, ‘‘λέπια σαν ροκανίδια’‘.

Διαφορική διάγνωση

Πιτυρίαση λευκή (ροδόχροες ανοιχτόχρωμες, με εύκολη απολέπιση επιφάνειες μεγέθους νομίσματος κυρίως στο πρόσωπο, ωμοπλάτες και βραχίονες σε παιδιά και εφήβους, μία παραλλαγή του ατοπικού εκζέματος.

Είναι ορατό περισσότερο το καλοκαίρι.

Μπορεί να χαρακτηρίζεται από καύσο κατά τον ερεθισμό).

Ερύθρασμα.

Λεύκη (λευκή σαν κιμωλία, χωρίς απολέπιση, συνήθως μεγαλύτερες επιφάνειες).

Διερεύνηση

Σε τυπικές περιπτώσεις η διάγνωση μπαίνει κλινικά.

Δε χρειάζεται καλλιέργεια.

Σε αμφιβολία μικροσκοπική εξέταση του δείγματος απόξεσης από το δέρμα σε σχέση με τα σπόρια και τις υφές, ‘‘μέθοδος ταινίας σελοτέιπ’‘, μία ημιδιαφανής ταινία σελοτέιπ στερεώνεται στο δέρμα, μία σταγόνα κυανού του μεθυλενίου τοποθετείται σε αντικειμενική πλάκα, στο μικροσκόπιο μπορούν να γίνουν ορατά σπόρια, καθώς και νημάτια μυκήτων.

Δε μεταδίδεται.