Ορισμός
Λοιμώδεις μεταβολές του πνευμονικού παρεγχύματος.
Αίτια
Βακτηρίδια, ιοί, μύκητες ή παράσιτα, γενικευμένη ελάττωση της άμυνας κατά των λοιμώξεων. Ισχυροί επιβαρυντικοί παράγοντες είναι η ύπτια θέση, η καρδιακή ανεπάρκεια, ο υποσιτισμός.
Συχνά η αρχική αιτία είναι ιογενής (γρίπη), η οποία στη συνέχεια εξελίσσεται σε βακτηριδιακή.
Ασθένειες, όπως το άσθμα, η ΧΑΠ και κολλαγονώσεις με συμμετοχή των πνευμόνων, προδιαθέτουν για πνευμονία, όπως και η μειωμένη ανοσολογική άμυνα, εξαιτίας π.χ. λευχαιμίας ή ανοσοκατασταλτικής θεραπείας (π.χ. κορτιζόνης).
Συμπτώματα
Συχνά είναι πενιχρά στους ηλικιωμένους.
Ταχύπνοια ή άλγος, που σχετίζεται με τις αναπνευστικές κινήσεις, βήχας.
Η ταχεία νόσηση συνηγορεί συχνά για πνευμονιοκοκκική πνευμονία.
Υπόταση.
Συχνά απυρεξία/ δεκατική πυρετική κίνηση παρά την ύπαρξη εκτεταμένης πνευμονίας.
Διερεύνηση
Ιστορικό.
Υποκείμενες ασθένειες;
Ανοσοκατασταλτική θεραπεία;
Δυσκολίες κατάποσης, εισρόφηση;
Διασπορά παθογόνων του ουροποιητικού;
TBC; Άτυπη πνευμονία;
Συχνά είναι δυσχερής η εκτίμηση από την κλινική εικόνα και τον εργαστηριακό έλεγχο (CRP).
Αν γίνεται, προχωρήστε σε παλμική οξυμετρία και ενδεχομένως σε καλλιέργεια πτυέλων – αίματος, καλλιέργεια ούρων και ακτινογραφία πνευμόνων.