Ανησυχία για μία ή πολυάριθμες κοινωνικές καταστάσεις ή εργασιακές καταστάσεις, που σημαίνουν ότι ο ασθενής εκτίθεται σε άγνωστα άτομα ή ότι υπάρχει κίνδυνος να υποστεί την κριτική των άλλων, π.χ. το να μιλάει μπροστά σε άλλους, το να τρώει μαζί με άλλους, το να συναντάει νέα άτομα.
Φόβος να μην τραβήξει την προσοχή των άλλων.
Η ανησυχία παύει, όταν το άτομο εγκαταλείπει τις κοινωνικές καταστάσεις, που του προκαλούν ψυχική ένταση.
Προσήλωση στην ιδιόμορφη συμπεριφορά του.
Μερικές φορές τα συγκεκριμένα άτομα εκδηλώνουν συμπεριφορά αποφυγής, που περιλαμβάνει τόσο την προσωπική, όσο και την επαγγελματική ζωή.
Συχνά ξεκινάει στην πρώιμη εφηβική ηλικία και, αν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να διαρκέσει σε όλη τη διάρκεια της ζωής.
Το άγχος συχνότερα περιορίζεται σε ορισμένες κοινωνικές εκδηλώσεις, αλλά μπορεί επίσης και να είναι γενικευμένο και να περιλαμβάνει τις περισσότερες κοινωνικές σχέσεις.
Μπορεί να οδηγεί σε σοβαρή αναπηρία.
Οι επιπλοκές του είναι η απομόνωση, η κατάθλιψη και ο αυξημένος κίνδυνος κατάχρησης αλκοόλ.
Θεραπεία
Η κοινωνική φοβία αντιμετωπίζεται αρχικά με γνωσιακή συμπεριφορική ψυχοθεραπεία, που στις περισσότερες περιπτώσεις οδηγεί σε υποχώρηση των συμπτωμάτων, χωρίς να υπάρχει ανάγκη φαρμακευτικής θεραπείας.
Τα σκευάσματα- SSRI/SNRI μπορούν να χορηγούνται σε ενήλικα άτομα με πιο εκτεταμένες ενοχλήσεις.
Όταν επιτυγχάνεται η επιθυμητή δράση, η θεραπευτική αγωγή πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον ένα χρόνο, πριν να επιχειρηθεί η διακοπή του φαρμάκου.
Σε προσωρινές ενοχλήσεις χορηγούνται β-αποκλειστές, όταν υπάρχει ανάγκη, όπως π.χ. πριν από ομιλία σε ομάδα ατόμων.
Αποφύγετε τις βενζοδιαζεπίνες.
Φαρμακευτική αγωγή
Αναστολείς-ΜΑΟ: Μοκλοβεμίδη.
Βενζοδιαζεπίνες: Αλπραζολάμη.
Βήτα αποκλειστές: Προπρανολόλη.
Βουπροπιόνη.
SNRI: Βενλαφαξίνη.
SSRI: Σιταλοπράμη | Εσκιταλοπράμη | Παροξετίνη | Σερτραλίνη.
Οδηγίες, σύμφωνα με τη δική μας επαγγελματική εμπειρία:
Σε σοβαρή κοινωνική φοβία μπορείτε να δοκιμάσετε τη χορήγηση βουπροπιόνης, η οποία προσφέρει θεραπευτικό πλεονέκτημα!
Η κοινωνική φοβία όχι σπάνια παρουσιάζεται ως επακόλουθο υποκείμενης ΔΕΠΥ, στην οποία έχουν υποχωρήσει τα συμπτώματα της υπερκινητικότητας.
Σε αυτές τις περιπτώσεις να χρησιμοποιείτε σκευάσματα, που δρουν κεντρικώς, που χρειάζονται (στη Σουηδία) ειδική άδεια συνταγογράφησης και διαμέσου επικοινωνίας με ψυχίατρο.
(Dr Martin Rosell, Göteborg)
