Αρχική » Νοσήματα » Αιματολογικά » Χρόνια λεμφογενής λευχαιμία, ΧΛΛ

Χρόνια λεμφογενής λευχαιμία, ΧΛΛ

ICD-10 : C91.1

Ορισμός

Ανεξέλεγκτη αύξηση των ονομαζόμενων Β-λεμφοκυττάρων.

Αυτά τα κακοήθη κύτταρα προκαλούν πτώση του ανοσοποιητικού, μειωμένη λειτουργικότητα του μυελού των οστών και μπορεί να συσσωρευτούν στο αίμα, το μυελό των οστών, τους λεμφαδένες, το σπλήνα και το ΚΝΣ.

Επίσης μπορεί να αφορά και άλλες μορφές, όπως π.χ. τα Τ-λεμφοκύτταρα.

Προσβάλλει κυρίως άτομα μέσης-μεγάλης ηλικίας.

Πρόκειται για την πιο συχνή μορφή λευχαιμίας.

 

Αιτία

Άγνωστη, γνωστή κληρονομικότητα.

 

Συμπτώματα

Στις περισσότερες περιπτώσεις ο ασθενής είναι ασυμπτωματικός, όταν διαπιστώνεται η ασθένεια.

Ωστόσο μπορεί να εκδηλωθούν κόπωση, απέχθεια στο φαγητό, αναιμία, μείωση βάρους, νυκτερινές εφιδρώσεις, δύσπνοια στην προσπάθεια και αίσθημα πλήρωσης στομάχου (μεγάλος σπλήνας και/ή μεγάλο ήπαρ) ή ψηλαφητοί λεμφαδένες.

 

Διάγνωση

Συχνά η διάγνωση γίνεται τυχαία εξαιτίας λευκοκυττάρωσης (λεμφοκυττάρωση > 5×109/L) ή ασυμπτωματική αύξηση του μεγέθους των λεμφαδένων. Στην εξέταση του νωτιαίου μυελού διαπιστώνεται αύξηση των λεμφοκυττάρων > 30%.

 

Διαφορική διάγνωση

Λέμφωμα.

 

Διερεύνηση

Hb, λευκοκύτταρα, τύπος λευκών, αιμοπετάλια, ηλεκτροφόρηση. Παρακολούθηση της πορείας σύμφωνα με προκαθορισμένο πρωτόκολλο.

 

Θεραπεία

Παραπομπή σε παθολογική-, αιματολογική- ή ογκολογική κλινική για λήψη συμπληρωματικών εξετάσεων με διερεύνηση στομάχου, ταυτοποίηση και ερωτηματικό, όσο αφορά τη θεραπεία. ΠΡΟΣΟΧΗ, στο ότι η επιβεβαίωση της διάγνωσης μπορεί να γίνει με ‘’ανοσοφαινότυπο’’ του περιφερικού αίματος! Η νόσος δε θεραπεύεται, αλλά συχνά παρουσιάζει μία ‘’σιωπηρή’’ εξέλιξη μερικές φορές με πολύ μεγάλο προσδόκιμο επιβίωσης. Αντιμετωπίζεται αποκλειστικά, όταν είναι συμπτωματική και τότε πρόκειται για χορήγηση κυτταροστατικών ή μονοκλωνικών αντισωμάτων.   Οι περιπτώσεις ΧΛΛ, στις οποίες δε χρειάζεται θεραπεία ή στις οποίες η θεραπεία έχει ολοκληρωθεί, παρακολουθούνται με πλεονέκτημα στην πρωτοβάθμια περίθαλψη. Όταν πρόκειται για μεμονωμένη λεμφοκυττάρωση, δεν απαιτείται θεραπεία. Σε ΧΛΛ – ο ασθενής παρουσιάζει ανοσολογική ανεπάρκεια – υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για λοιμώξεις αεροφόρων οδών, έρπητα ζωστήρα, σηψαιμίες.   Εμβάθυνση: Η αντιμετώπιση γίνεται σύμφωνα με τους κανονισμούς, που έχουν οριστεί από το επίσημο όργανο συντονισμού των ογκολογικών κέντρων καταγραφής καρκίνου της χώρας (της Σουηδίας: http://cancercentrum.se/samverkan/).