ΑΙDS, HIV

Αιτιολογία

Ιός-HIV.

Ιδιαίτερος κίνδυνος υπάρχει σε άτομα με πολλές προσωρινές σεξουαλικές επαφές.

Μεταδίδεται κυρίως σε σεξουαλική επαφή χωρίς προφύλαξη από τη γεννητική ή ορθογεννητική οδό, μεταξύ ατόμων, που κάνουν κατάχρηση ενέσιμων ουσιών και από την αιματική οδό, ή σε σχέση με κύηση και τοκετό από τη μητέρα στο παιδί.
Ο κίνδυνος μετάδοσης είναι χαμηλός σε χορήγηση σωστής θεραπείας.

Συμπτώματα

Το 30-50% των ατόμων, που μολύνονται από HIV, εκδηλώνουν 2-3 εβδομάδες μετά από τη μετάδοση μία οξεία νόσηση, που μοιάζει με λοιμώδη μονοπυρήνωση, πονόλαιμο, πυρετό, εξάνθημα, μυαλγίες και αρθραλγίες, μερικές φορές εντερικές ενοχλήσεις ή νευρολογικά συμπτώματα.
Μετά από μακρόχρονη ασυμπτωματική περίοδο μπορούν να εκδηλωθούν ενοχλήσεις, όπως νυκτερινές εφιδρώσεις, απίσχνανση, κόπωση.
Συχνά παρατηρείται διόγκωση λεμφαδένων.
Υπερεκπροσώπηση μυκητιασικών λοιμώξεων της στοματικής κοιλότητας.
Λευκά επιχρίσματα στις παρυφές της γλώσσας.
Έρπητας ζωστήρας, ωτίτιδες και ρινοκολπίτιδες.
Η λοίμωξη-HIV οδηγεί σε μία προοδευτική ανοσολογική ανεπάρκεια, η οποία συνεπάγεται ότι ιογενείς λοιμώξεις με χαμηλή μολυσματικότητα προκαλούν συμπτώματα.
Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορούν να διαπιστωθούν λοιμώξεις, όπως πνευμονία από Pneumocystis carinii, εγκεφαλίτιδα από τοξόπλασμα, αμφιβληστροειδίτιδα από κυτταρομεγαλοϊό, άτυπη συστημική λοίμωξη από μυκοβακτηρίδιο, που μαζί αποτελούν τη βάση της ονομασίας AIDS, ενδεχομένως μαζί με τα νοσήματα όγκου σάρκωμα Kaposi και λέμφωμα από Β-κύτταρα του εγκεφάλου.