Ορισμός
Ισχυρή κεφαλαλγία, που εκδηλώνεται με επαναλαμβανόμενες προσβολές, μεταξύ των οποίων μεσολαβούν διαστήματα, κατά τα οποία ο ασθενής είναι ασυμπτωματικός.
Οι προσβολές διαρκούν 4-72 ώρες.
Η κεφαλαλγία κατά κανόνα είναι σφύζουσα και μονόπλευρη (η οποία, όμως αλλάζει πλευρά μεταξύ των κρίσεων).
Επιδεινώνεται στην προσπάθεια και συχνά συνοδεύεται από συμπτώματα, όπως ναυτία/ ηχο- και/ή φωτοευαισθησία, και συχνά προηγούνται πρόδρομα συμπτώματα και φαινόμενα αύρας.
Η ημικρανία με ή χωρίς αύρα φαίνεται ότι αποτελεί την ίδια ασθένεια.
Απαιτείται να έχουν προηγηθεί πέντε προσβολές σύμφωνα με τα παραπάνω, για να μπει η διάγνωση της ημικρανίας.
Χρόνια ημικρανία:
Ημικρανία για τουλάχιστον τα μισές ημέρες ενός μήνα για διάρκεια μεγαλύτερη του ενός τριμήνου, χωρίς να προκύπτει κατάχρηση φαρμάκων.
Αιτίες
Άγνωστες.
Σήμερα θεωρείται ως μία νευρομυϊκή ασθένεια, στην οποία εμπλέκονται κεντρονευρικοί μηχανισμοί, ιδιαίτερα το τρίδυμο νεύρο (κεντρική ευαισθητοποίηση ερεθισμάτων πόνου), ενδεχομένως εστία δημιουργίας της ημικρανίας στο εγκεφαλικό στέλεχος, στενή σχέση με την κληρονομικότητα.
Άτομα με ημικρανία διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο προσβολής από ανησυχία και/ή κατάθλιψη.
Εκλυτικοί παράγοντες:
Στρες, κεφαλαλγία τάσης, διαταραχές ύπνου, εμμηνορρυσία, πείνα, καιρικές μεταβολές, δυνατό φως, έντονα αρώματα, τρόφιμα, που περιέχουν τυραμίνη (π.χ. τυρί, κόκκινο κρασί), αλκοόλ, σοκολάτες, προσπάθεια, πόνος, ζάχαρη, σορβιτόλη, ξυλιτόλη.
Συμπτώματα
Πρόδρομη φάση, η έναρξη της οποίας μπορεί να εκδηλώνεται από ώρες μέχρι ένα 24ωρο πριν από την ίδια την κρίση της ημικρανίας.
Κάποιοι είναι πιο δραστήριοι και κάποιοι άλλοι πιο καταβεβλημένοι στη διάρκεια της συγκεκριμένης φάσης.
Συνηθισμένα συμπτώματα είναι τα χασμουρητά, η κούραση, η δυσχέρεια συγκέντρωσης, η νωθρότητα σκέψης, η ευερεθιστότητα,
η απέχθεια στο φαγητό, η δίψα, η (σφοδρή) επιθυμία για συγκεκριμένο φαγητό,
η υπεροσμία, η δυσφασία, η δυσαρθρία,
η μυϊκή αδυναμία, η δυσκαμψία αυχένα,
οι ενοχλήσεις από το πεπτικό (διάρροια ή δυσκοιλιότητα), η κατακράτηση υγρών, η συχνή ούρηση.
Παρά το ό,τι τα πρόδρομα συμπτώματα παρουσιάζονται στο 30-40% των ατόμων με ημικρανία, είναι σχετικά λίγα τα άτομα, που τα αναγνωρίζουν.
Φάση αύρας (στο 30% περίπου των κρίσεων ημικρανίας).
Νευρολογικά συμπτώματα με εστιακά ελλείμματα, π.χ. σπινθηροβόλο σκότωμα, διαταραχές οπτικού πεδίου, διαταραχές λόγου και αισθητικότητας συχνά γύρω από το στόμα, το πάνω άκρο και/ή το άκρο χέρι.
Οι διαταραχές αισθητικότητας μπορεί να αλλάζουν πλευρά μεταξύ των διάφορων κρίσεων.
Η φάση της αύρας ξεκινάει αθόρυβα.
Μετά από 10-60 λεπτά αντικαθίσταται από την κεφαλαλγία.
Υπάρχουν και ασθενείς με ημικρανία, στους οποίους μετά από τη φάση της αύρας δεν ακολουθεί κάποια γνήσια φάση κεφαλαλγίας.
Στο ίδιο άτομο μπορεί να εκδηλωθεί ημικρανία με και χωρίς αύρα σε διαφορετικά επεισόδια.
Στην ημικρανία με αύρα αυξάνεται ο κίνδυνος ΑΕΕ.
Για να μπει η διάγνωση της Ημικρανίας με αύρα, αρκεί η ύπαρξη επεισοδίων, που έχουν ήδη συμβεί + η ύπαρξη συμπτωμάτων σύμφωνα με τα παρακάτω με κεφαλαλγία.
Φάση κεφαλαλγίας, διάρκεια 4-72 ώρες/ επεισόδιο (σε παιδιά 1 – 72 ώρες) κατά κανόνα μονόπλευρη παλλόμενη ισχυρή κεφαλαλγία, η οποία συχνά συνοδεύεται από ναυτία, εμετούς, ευαισθησία στις οσμές, το φως και τον ήχο.
Ο πόνος επιδεινώνεται κατά τη φυσιολογική σωματική δραστηριότητα.
Είναι συχνή η πρωινή ημικρανία.
Στα παιδιά εκδηλώνεται συχνά αμφοτερόπλευρη κεφαλαλγία, λιγότερο σφύζουσα και αρκετά σύντομης διάρκειας, ενώ συχνά υπάρχουν ακόμη και κοιλιακοί πόνοι (‘’κοιλιακή ημικρανία’’) και εμετοί.
Φάση ανάρρωσης, τα επεισόδια ημικρανίας συχνά συνοδεύονται από κόπωση και επιδείνωση της ικανότητας συγκέντρωσης.
Η διάρκεια κυμαίνεται από ένα μέχρι πολλά 24ωρα.
Υπάρχουν θεωρίες, σύμφωνα με τις οποίες παρουσιάζεται ημικρανία χωρίς πόνο ούτε αύρα, αλλά αντί για αυτά εκδηλώνονται συμπτώματα κόπωσης, δυσχέρεια συγκέντρωσης κ.ά.
Η ζάλη αποτελεί ένα σύμπτωμα, που μπορεί να σχετίζεται με τη νόσο της ημικρανίας και μπορεί να έχει διάρκεια από λεπτά μέχρι 24ωρα και να σχετίζεται με ναυτία.
Επίσης άτομα με ημικρανία παρουσιάζουν μία αυξημένη τάση για ναυτία της κίνησης.
Η ημικρανία πιθανόν να εκδηλώνεται σε παιδιά από την ηλικία των δύο ετών, ενδεχομένως ήδη από τη νεογνική περίοδο.
Η ημικρανία υποχωρεί συχνά στην ηλικία των 50-60 ετών.
Αντικειμενική εξέταση
Κατά τη διάρκεια του επεισοδίου ο ασθενής υποφέρει λόγω του πόνου, της ναυτίας, επιθυμεί να είναι ήρεμος σε σκοτεινό ήσυχο δωμάτιο.
Μεταξύ των επεισοδίων απουσιάζουν παθολογικά ευρήματα κατά την κλινική εξέταση.
Διαφορική διάγνωση
Κεφαλαλγία, που εκλύεται από φάρμακα
(η υποψία μπαίνει σε κεφαλαλγία ≥ 15 ημέρες/ μήνα και τακτική λήψη επειγόντως φαρμάκων, όπως αναλγητικά ή τριπτάνες ≥ 3 μήνες – βλέπε το υποκεφάλαιο Φαρμακογενής κεφαλαλγία),
κεφαλαλγία Horton/ Cluster headache (ο ασθενής σε αντίθεση με τους ασθενείς με ημικρανία είναι ανήσυχος και δυσκολεύεται να παραμείνει ακίνητος).
Τα επεισόδια είναι σαφώς πιο σύντομα από ό,τι στην ημικρανία, αγγειοεγκεφαλική νόσο, όγκο εγκεφάλου, οξύ γλαύκωμα, μηνιγγίτιδα, υπαραχνοειδή αιμορραγία, κεφαλαλγία, που εκλύεται από τον αυχένα, παροξυσμική ημικρανία, ριζοπάθεια, που εκλύεται από μπορέλια.
CADASIL (βλέπε το αντίστοιχο υποκεφάλαιο στο κεφάλαιο των Καρδιοαγγειακών νοσημάτων).
Διερεύνηση
Διάγνωση (που μπαίνει) από το ιστορικό με φυσιολογικά ευρήματα από την κλινική εξέταση του σώματος και τη νευρολογική κλινική εξέταση.
Τετράδιο καθημερινής καταγραφής της κεφαλαλγίας, ενδεχομένως ΑΤ, για να αποκλειστούν διαφορικές διαγνώσεις ή ψυχολογικά αίτια.
Επεισόδια ημικρανίας, τα οποία ποτέ δεν εκδηλώνονται στην άλλη πλευρά, χρειάζονται προσοχή και έχουν ένδειξη για επιπλέον διερεύνηση διαμέσου νευρολόγου.