Παγωμένος ώμος, Συμφυτική θυλακίτιδα

Ορισμός

Δυσκαμψία και πόνος στην άρθρωση του ώμου για διάρκεια 3-6 μηνών ή περισσότερο.

Αιτίες

Ο αρθρικός θύλακος γίνεται δύσκαμπτος και άκαμπτος από άγνωστη αιτία με αύξηση του κινδύνου σε ακινησία του άνω άκρου (π.χ. μετά από κάκωση, εγχείρηση, ΑΕΕ).

Υπάρχει σαφής υπερεκπροσώπηση σε διαβητικούς, καθώς και σε υποθυρεοεδισμό.

Ο κίνδυνος επίσης είναι μεγάλος μετά από λήψη ινσουλίνης > 10 χρόνια.

Η πρόγνωση για επανάκτηση της κινητκότητας του ώμου είναι χειρότερη σε διαβητικούς.

Οι γυναίκες, που προσβάλλονται από παγωμένο ώμο, είναι περισσότερες από τους άντρες, συνηθέστερα στην ηλικία των 40-60 ετών, μερικές φορές μετά από τραυματισμό του ώμου.

Συμπτώματα

Η νόσος ξεκινάει συχνά αθόρυβα με προοδευτική αύξηση και πόνο ηρεμίας για μήνες μέχρι και μισό χρόνο.

Στη συνέχεια ακολουθεί στάδιο ισχυρής έκπτωσης της κινητικότητας για μερικούς μήνες μέχρι και ένα χρόνο. Τότε ο ώμος γίνεται δύσκαμπτος με δυσχέρεια κίνησης, αλλά ο πόνος ελαττώνεται.

Η ασθενής δυσκολεύεται πολύ να χτενιστεί, να κουμπώσει το στηθόδεσμο ή να βγάλει το πορτοφόλι από την πίσω τσέπη.

Ο πόνος συχνά γίνεται ενοχλητικός πριν από τη νυκτερινή κατάκλιση με αυτόματη αποκατάσταση μετά από 1-3 μήνες, αλλά συχνά με διατήρηση των συμπτωμάτων ακόμη και για πολλά χρόνια.

Αντικειμενική εξέταση

Έκπτωση της κινητικότητας τόσο της ενεργητικής, όσο και της παθητικής σε όλους τους προσανατολισμούς της κίνησης (ιδιαίτερα σε απαγωγή και στροφή προς τα έξω) της άρθρωσης του ώμου [ωμοπλατοβραχιόνιας] (δύσκαμπτη, ‘’παγωμένη’’).

Η απαγωγή του ώμου εκτελείται με έκπτωση της κίνησης και με τον ώμο να κλίνει προς τα μπρος.

Σε επόμενο στάδιο διαπιστώνεται αξιοσημείωτη μυϊκή υπερτροφία, που περιλαμβάνει ολόκληρη την ωμική ζώνη με ίδια όρια τόσο στην ενεργητική, όσο και την παθητική κίνηση.