Στεφανιαία καρδιακή νόσος (Ερμηνεία-ΗΚΓ)

Ανεπάρκεια στεφανιαίων (στηθάγχη)

Η ΗΚΓ/κή εικόνα χαρακτηρίζεται από οριζόντιες ή κατιούσες ST-κατασπάσεις με οξεία (‘‘λοξή’‘) γωνία-ST-T.

Η κατάσπαση του σημείου-J ≥ 0,05 mV στη V2 και τη V3, καθώς και ≥ 0,1 mV στις διάφορες απαγωγές, είναι χαρακτηριστική ισχαιμίας.

Ωστόσο δεν είναι ασυνήθιστο ο ασθενής να παρουσιάζει φυσιολογικό ΗΚΓ παρά το ό,τι η στηθάγχη προσπαθείας εκλύεται πολύ εύκολα.

Μεταβολές των ST-T παρουσιάζονται σε πολλές άλλες καταστάσεις.

 

Χρειάζεται να εξετάζετε τα παρακάτω διαγνωστικά ενδεχόμενα:

Θεραπεία με δακτυλίτιδα:

Συχνά ‘‘κυπελοειδής’‘ κατάσπαση του ST.

Φυσιολογική κατάσπαση-ST (Διασταυρούμενη κατάσπαση, κατάσπαση-J):

Πτώση του αρχικού τμήματος του ST, που στη συνέχεια διαμορφώνεται σε προς τα πάνω κατεύθυνση του ST και ήπια μετάβαση στο Τ.

Έμφραγμα του μυοκαρδίου:

Η ΗΚΓ/κή διάγνωση βασίζεται σε τρία κριτήρια:

1. Νεοεμφανιζόμενη προς τα πάνω κυρτή ST-ανάσπαση (μετρήστε το σημείο-J για δύο συνεχόμενες απαγωγές).

Όσο αφορά τους άντρες, ≥ 0,2 mV στη V2 και τη V3. ≥ 0,1 mV σε διάφορες απαγωγές.

Όσο αφορά τις γυναίκες, ≥ 0,15 mV στις απαγωγές V2 και V3 και ≥ 0,1 mV σε διάφορες απαγωγές.

2. Παθολογικό έπαρμα-Q 0,04 sec και 25% από το έπαρμα-R ή παθολογική πρόοδος των R.

3. Αρνητικοποίηση του Τ. Νεοεμφανιζόμενες οριζόντιες ή με κατιούσα κλίση κατασπάσεις-ST σε δύο διαδοχικές απαγωγές. ≥ 0,5 mV και/ή ανεστραμμένο-Τ σε δύο διαδοχικές απαγωγές ≥ 0,1 mV με έπαρμα-R, που προέχει ή R/S > 1.

Τα δύο πρώτα από τα προαναφερμένα κριτήρια αφορούν έμφραγμα με έπαρμα-Q και το τελευταίο non-Q έμφραγμα (έμφραγμα χωρίς ανάσπαση-ST).

Οι μεταβολές του ΗΚΓ/τος συμβαίνουν σε διάφορες φάσεις κατά την εξέλιξη του εμφράγματος.

Στην πρώτη φάση συμβαίνει έκδηλη ανάσπαση-ST. Δημιουργείται παθολογικό έπαρμα-Q.

Στη φάση 2 το τμήμα-ST επανέρχεται πάλι στη φυσιολογική του μορφή. Το έπαρμα-Τ αναστρέφεται.

Στη φάση 3 ξεκινάει η επάνοδος στο φυσιολογικό του επάρματος-Τ και τελικά

στη φάση 4 το σύμπλεγμα ST-T επανέρχεται πλήρως στη φυσιολογική του μορφή και διατηρείται ένα παθολογικό έπαρμα-Q.

Παρατηρήστε ότι μόνο το 40% των ασθενών με έμφραγμα του μυοκαρδίου παρουσιάζουν μεταβολές του τμήματος-ST στην οξεία φάση!

Εικόνα 8

Υποκαλιαιμία:

Μη ειδικές κατασπάσεις-ST με επιπέδωση των Τ και αύξηση τόσο του πλάτους, όσο και του ύψους του επάρματος U.

Υπερκαλιαιμία:

Αύξηση του ύψους του επάρματος-Τ.

Προδιέγερση με κύματα-δ (παρατηρείται στο σύνδρομο-WPW):

Οι παλμοί προδιέγερσης παρουσιάζουν έντονα εκδηλωμένες μεταβολές του συμπλέγματος ST-T, τις οποίες μπορεί κανείς εύκολα να συγχέει με τις μεταβολές της ανεπάρκειας των στεφανιαίων.

Ελέγξτε για τυχόν ύπαρξη κυμάτων δ.

Αποκλεισμός σκέλους:

Ασυμμετρία των ST-T. Σε αποκλεισμό αριστερού σκέλους παρατηρείται στις απαγωγές της αριστερής κοιλίας και σε αποκλεισμό δεξιού σκέλους στις απαγωγές της δεξιάς κοιλίας.

Συμπαθητικοτονία:

Μη ειδικές κατασπάσεις-ST, επίπεδα Τ και χαρακτηριστικά επάρματα-U, ταχεία καρδιακή συχνότητα.

Παρασυμπαθητικοτονία (βαγοτονία):

Γενικά υψηλά, συχνά οξέα Τ, συχνά χαμηλή συχνότητα παλμού.

Σε βαγοτονία παρατηρείται γρήγορα μία ανύψωση του συμπλέγματος ST-T, η οποία αποτελεί σημαντικό στοιχείο στη διαφοροδιάγνωση, όταν σχετίζεται με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (βλέπε παρακάτω).

Επιβάρυνση της αριστερής κοιλίας/ υπερτροφία αριστερής κοιλίας:

Ασυμμετρία των συμπλεγμάτων ST-T στην περιοχή της αριστερής κοιλίας.

Παρόμοιες μεταβολές παρατηρούνται στην περιοχή της δεξιάς κοιλίας σε επιβάρυνση της δεξιάς κοιλίας.